انتخاب شغل در شخصیت سالم

برای دنبال کردن سلسه مراتب شخصیت سالم اینجا کلیک کنید.

در کشور ما اصطلاحِ رایجی‌ وجود دارد که مردم در مورد فعالیت شغل خود به‌کار می‌‌برند: «برای‌ یک لقمه نان جان می‌‌کنم!»

سال‌ها پیش کتابی‌ از یک نویسنده‌ی‌ ژاپنی‌ مطالعه می‌‌کردم که عنوان آن، این بود: «نه برای‌ لقمه‌ای‌ نان!»«شخصیت سالم» برای‌ «یک لقمه نان» جان نمی‌‌کند، او شغلی‌ را انتخاب می‌‌کند که آن را با «شور و شوق» انجام دهد و از آن «رضایت روانی‌» پیدا کند. کسب و کار ما تنها، راه معاش و پول درآوردن نیست، بلکه کسب و کار مسیری‌ است برای‌ ارتباط با دیگران، روشی‌ است برای‌ کسب هویت، قالبی‌ است برای‌ خلاقیت و آفرینندگی‌ و جایگاهی‌ است برای‌ خدمت. حتی‌، شغل برای‌ بزرگ‌سالان می‌‌تواند معادل بازی‌ برای‌ کودکان باشد.

کودکان با بازی‌ نشاط و لذت می‌‌یابند، گرچه از نظر جسمی‌ خسته می‌‌شوند اما از نظر روانی‌ طراوت و شادمانی‌ پیدا می‌‌کنند. آیا برای‌ ما، کار و شغل‌مان طراوت و شادمانی‌ ایجاد می‌‌کند؟

***

کسب و کار مسیری‌ است برای‌ ارتباط با دیگران، روشی‌ است برای‌ کسب هویت، قالبی‌ است برای‌ خلاقیت و آفرینندگی‌ و جایگاهی‌ است برای‌ خدمت.

***

افراد زیادی‌ در جستجوی‌ «ثروت» کار می‌‌کنند، آن‌ها امیدوارند کار و شغل‌شان منجر به ثروتمند شدن‌شان بشود و آن‌گاه دست از کار بکشند! آنان نمی‌‌دانند که «ثروت» یک مفهوم ذهنی‌ است نه یک وضعیت صرفا اقتصادی‌! افرادی‌ که از کارشان لذت می‌‌برند، نیاز بسیار کمتری‌ به تشریفات و تجمل دارند، آن‌ها با مخارج کمتری‌ از زندگی‌ لذت می‌‌برند. درواقع، بسیاری‌ از هزینه‌ها و مخارج انسان‌ها به دلیل «گرسنگی‌ روانی‌» آن‌هاست. در درون احساس خلأ و گرسنگی‌ می‌‌کنند و با رقابت و حرص زدن در عرصه‌های‌ ثروت‌اندوزی‌، شهرت‌طلبی‌ یا جنگ قدرت این «وَلَع روانی‌» را تسکین می‌‌دهند. در حالی‌ که این «گرسنگی‌ روانی‌» با «زاینده و سازنده بودن» ارضاء می‌‌شود.

پیامبر اسلام گفته است: «المُؤمِنُ قَلیلُ المَؤُونَة وَ کثیرُ المَعُونَة» (مؤمن کم خرج و پرکار است). در این عبارت زیبا مفهوم بهره‌وری‌ به دقت بیان شده است:

چگونه می‌‌توان با هزینه‌ی‌ کم، محصول زیاد تولید کرد؟

برخی‌ این گزاره را به اشتباه فهمیده‌اند. آن‌ها تصور می‌‌کنند که باید به خود ریاضت بدهند و جان بکنند، کم بخورند و زیاد کار کنند!

در حالی‌ که ماجرا به شکل دیگری‌ است. اگر شغل و کسب و کار ما هماهنگ با ساختار روانی‌‌مان انتخاب شده باشد، ما در آن شغل پرمحصول خواهیم بود و هنگامی‌ که محصولِ کارمان بالا می‌‌رود «گرسنگی‌ روانی‌ ما» به سیری‌ بدل می‌‌شود و به‌طور طبیعی‌ اسراف و هزینه‌های‌ زائد ما که ناشی‌ از «وَلَع روانی‌» است، کاهش می‌‌یابد. درواقع، با انتخابِ شغلِ صحیح، کار نه‌تنها انرژی‌ ما را تخلیه نمی‌‌کند که خود، برای‌ ما، انرژی‌‌زاست!

***

با انتخابِ شغلی‌ که با ساختار روانی‌ ما هماهنگ است، کار نه‌تنها انرژی‌ ما را تخلیه نمی‌‌کند که خود برای‌ ما انرژی‌ و نشاط به ارمغان می‌‌آورد.

***

چه شغلی‌ با ساختار روانی‌ ما هماهنگ است؟

از دیدگاه «روان‌شناسی‌ تحلیلی‌»، ساختار روانی‌ ما دارای‌ چهارکارکرد متفاوت است: فکر کردن، احساس، حس کردن و شهود.

• حس کردن یعنی‌ دیدن، شنیدن، بوییدن، چشیدن و لمس کردن.
• احساس یعنی‌ ادراک یک حالت هیجانی‌ مثل غم، شادی‌، ترس و خشم.
• فکر کردن یعنی‌ تحلیل کردن، موضوع را به اجزاء کوچک‌تر تجزیه کردن و گام به گام با مسئله مواجه شدن.
• شهود یا شمّ یعنی‌ یک دریافت کلی‌ از حقیقت و پیش‌بینی‌ موضوعات مبهم مثل آینده.

هر فردی‌ در یکی‌ از این کیفیت‌ها رشد بیشتری‌ پیدا کرده است و عملکرد روانی‌ غالب او به یکی‌ از چهار سبک زیر شباهت بیشتری‌ دارد:

افراد حسی‌ بیشتر از طریق حواس‌شان با جهان ارتباط برقرار می‌‌کنند. آن‌ها به جزئیات محیط توجه دقیق می‌‌کنند، رنگ‌ها، صداها، بوها و سایر محرک‌های‌ محیطی‌ را به دقت تشخیص می‌‌دهند، طعم غذاها را با دقت حس می‌‌کنند، به رنگ لباس افراد توجه نشان می‌‌دهند، کمترین تغییر در دکور و ترتیب وسایل توجه آن‌ها را جلب می‌‌کند و راحتی‌ و لذت جسمی‌ برای‌‌شان اولویت خیلی‌ بالایی‌ دارد. «تولستوی‌»، «مارسل پروست» و «ون گوگ» نمونه‌هایی‌ از افراد حسی‌ هستند.

بسیاری از مشکلات روانشناختی قابل حل هست. برای رزرو وقت روانشناسی بالینی با ما تماس بگیرید: 07132360878

اطلاعات جامع روانشناسان شیراز با ویدئو و رزرو نوبت مشاوره