آشکارترین تفاوت میان عصبانیت و عصبی بودن

آشکارترین تفاوت میان عصبانیت و عصبی بودن

برخلاف باور عمومی که وجود دارد دو کلمه عصبانی بودن و عصبی بودن معنای بسیار متفاوتی با هم دارد. عصبانی بودن یک احساس است ولی عصبی بودن نوعی شخصیت است که در افراد وجود دارد. هر فردی می تواند عصبانی شود و این واکنشی است که به بعضی از مشکلات و تحریک کننده ها نشان می دهیم. اما زمانی که می گوییم فرد عصبی در حقیقت به فردی گفته می شود که از دوران جنینی یا کودکی مورد آسیب های جدی قرار گرفته و امروز این خصوصیت اصلی شخصیت او شده است.

_ چه افرادی عصبی هستند:

این گروه از افراد شخصیت هایی هستند که ازاعتماد به نفس و عزت نفس آسیب دیده ای برخوردار هستند و غالبا دارای اختلالات شخصیتی هستند. همانطور هم که قبلا گفته شد آنها از دوران جنینی یا کودکی آسیب دیده اند و حالا این آسیب ها جزئی از شخصیت آنها شده. این شخصیت ها خود را موجودی لایق،کافی و ارزشمند نمی دانند همچنین اطلاعات کافی از خود، توانایی و استعدادهایشان ندارند و همان مقدارکمی آگاهی که دارند را باور ندارند و در نتیجه این باعث پایین آمدن اعتماد به نفسشان می شود.

البته تعدادی از این افراد دارای خود بزرگ بینی شدید و توهم هستند که در اصل موضوع تغییری ایجاد نمی کند که اعتماد به نفس سالم و کافی ندارند.

با توجه به مطالب مربوط به هوش هیجانی افراد عصبی همیشه دارای نوعی احساس شرم در خودشان هستند. آن ها احساس شرم نادرست و ناسالمی را در خود دارند. به دلیل وجود این احساس دست به کارهای نادرستی مثل خودسانسوری، پنهان کاری، قدرت طلبی و … می زنند و برخورد مناسبی با احساس خشم خود ندارند. بسیاری از این افراد از گذشته خود شرمتده هستند چون مورد بی مهری قرار گرفته اند یا اینکه، البته به نظر خودشان ارزشمند نیستند و همیشه وابسته اند. آن ها معمولا احساسات خود را سرکوب می کنند یا با پرخاشگری و راههای نامناسب خود را تخلیه می کنند.

نمونه هایی از افراد ثروت طلب ،قدرت طلب و … عصبی هستند که بارزترین آنها شخصیت های مهرطلب هستند. آن ها به دلیل باورهای نادرست نیازها و ترس های درونیشان به دیگران محبت می کنند و در مقابل توقع محبت از دیگران دارند.به عبارتی آنها با باج دادن به دیگران، مهر و محبت را گدایی می کنند. نکته جالب در مورد این نوع شخصیت این است که بعضی از آنها به دلیل ترس و هراسی که از دیگران دارند به آنها محبت می کنند که در امان باشند.

بسیاری از افراد عصبی عموما نگران و مضطرب هستند. در آن ها نوعی خود فریبی دیده می شود که علت آن انکار و فرار کردن از بسیاری از احساسات و حالتشان است.

در درون این گروه نفرتی وجود دارد که معمولا با دو راه پنهان می شود:

1-نفرت نسبت به دیگران(یا من از آنها متنفر هستم یا آنها از من)

2-تظاهر افراطی به دوست داشتن و خوش بینی نسبت به دیگران

فرد عصبی به دلیل ترس از دیگران یا سعی می کند تسلیم آنها شود یا برعکس قدرت به دست می آورد. البته حالت دیگری وجود دارد :جدایی عاطفی از دیگران ،ازآنها فاصله میگیرد و سعی میکند با نوعی نگرش به ظاهر روشنفکرانه خود و بقیه را متقاعد کند که بسیاری از مسائل پوچ و برای آنها بی اهمیت هستند که این خود نوعی فرار و آسیب به شخصیت خود است.

* سوال یا نظرتان را در مورد مقاله در بخش نظرات با ما در میان بگذارید تا بتوانیم تبادل نظر داشته باشیم.