مسائل تا پایان عمر هم حل نمی شود اگر…

در این مقاله از شیراز مشاور مسائل و زبان خصوصی را بررسی می‌کنیم، با ما همراه باشید.

بسیاری از مشکلات روانشناختی قابل حل هست. برای رزرو وقت روانشناسی بالینی با ما تماس بگیرید: 07132360878 یا برای وقت مشاوره اینجا کلیک کنید.

اطلاعات جامع روانشناسان شیراز با ویدئو و رزرو نوبت مشاوره

« چرا منو نمی فهمی ؟»

« منم که همین و گفتم »

« مگه این همون چیزی نیست که می خواستی؟»

« دیگه چه کاری باید انجام بدم تا راضی بشی؟»

« تو هیچ وقت راضی نمی شی!»

« آره، من بدم تو خوبی»

« چرا بد برداشت می کنی»

« عمرم تموم‌شد نتوستم درکت کنم»

و …

مشقلی به سرزمین جدیدی مهاجرت کرده است.

اما مشکلات عجیب و غریبی دارد.

با همه تلاش و‌ حسن نیتی که دارد او‌ نمی تواند با دیگران ارتباط درستی برقرار کند.

آخر او‌‌ زبان مردم آن سرزمین را بلد نیست!

اگر مشقلی تا پایان عمر هم تلاش کند تا منظور خود را به اهالی آن سرزمین بفهماند، فایده ای نخواهد داشت.

آنها نخواهد فهمید.

مسئله یک راه حل بیشتر ندارد: :

او باید زبان مردم آن سزرمین را بیاموزد.

تنها زبانی که می فهمند.

از نظر عقلی، همه هم زبانان یک زبان دارند. اما هرکسی در تجربه حس های خود زبان خاص خود را دارد: زبان خصوصی حسی.

اگر نازگلی تو را نمی فهمد و مشقلی می فهمد تنها به این خاطر است که نازگلی زبان تو را نمی داند و مشقلی می داند.

چه بسا

برای ۱۰سال یا تمام عمر با هم زندگی کنید و تمام آن را به آزار بیهوده یکدیگر بگذرانید.

هیچ تلاشی اوضاع را بهتر نخواهد کرد.

همچنین ببینید: تأثیر مخرب کلمه “چرا “

هرچقدر تلاش کنی که او را متوجه‌کنی ، یا حتی اگر تلاش کنی که بهتر شوی، یا مطابق میل او شوی بازهم شکست می خوری اگر مهم ترین کاری که لازم است را انجام ندهی:

تو باید زبان حسی خصوصی او را یاد بگیری

اما تو اصرار داری با زبان خودت با او‌حرف بزنی. با همین زبان او را متوجه کنی ، حتی با همین زبان عشق بورزی.

چه تلاش نافرجامی!

کاش کمی وقت برای یادگیری زبان خصوصی او صرف می کردی.

ببینی او می خواهد با چه زبانی یعنی با چه لحن و کلماتی با او صحبت کنی.

جدی یا شوخی؟

صادقانه یا آرامش بخش؟

مهربان یا ملوس؟

و …

همه حس های تایید، امنیت، بدست آوردن، اختیار و لذت را می خواهند.

وقتی این را آموختی، دانش عمومی گراف حسی را آموخته ای اما یاد گرفتن زبان خصوصی او یعنی اینکه یاد بگیری دقیقا چه کلمات ، جمله بندی و لحنی برای او معنی تایید را می دهد و کدام ها معنی عدم تایید. و ‌الی آخر موضوع این نیست که این زبانی است که او‌ دوست دارد، بلکه این تنها زبانی است که او می فهمد.

هیچ زبان دیگری کار نمی کند

و اگر تو به من بگویی من همه چیز خود را برای او گذاشته ام، چنین کرده ام چنان کرده ام اما او گویی کور است و هیچ نمی بیند من باور می کنم

اما می گویم او‌ کور نیست

او نمی شنود است چون تو در تمام این سال ها با زبان بلغامانی با او‌ حرف زدی!

و حس های انسان‌ها ، عمدتا حس های زبانی است.

قسمت تاسف برانگیز ماجرا اینجاست که زبان خصوصی دیگران زبان پیچیده و پر عبارتی هم‌ نیست.

خیلی راحت از آنچه که فکر کنی قابل آموختن است. گمان نمی کنم زبان خصوصی هرکس بیش از ده تا بیست جمله اختصاصی داشته باشد. !!.

اما ما خود را هیچ گاه ملزم به دانستن آن ندانسته ایم. گویی زبانی که من می دانم تنها زبان عالم است !

پس این دیگران هستند که وظیفه دارند بفهمند من چه می گویم.

خوب شاید بگویی که چرا او زبان خصوصی مرا یاد نگیرد؟

این خوب است اما این مشکل او‌را حل می کند نه تو را!

چنین چیزی باعث نمی شود که زبان هم را بفهمید تنها باعث می شود تو زبان او را بفهمی نه او زبان تو را.

کمی عجیب است. اما بهر حال اینگونه است.

فرض کنید زبان خصوصی نازگلی بلنازی است و زبان خصوصی مشقلی بلقلی.

اگر زبان مشترکی مثل بلغاری وجود می داشت خوب بود اما زبان مشترکی برای درک حسی وجود ندارد.

اگر مشقلی و نازگلی می خواهند همدیگر را بفهمند تنها راه این است که مشقلی به زبان بلنازی حرف بزند و نازگلی به زبان بلقلی!

البته احتمالا با خود خواهی گفت که عمده اختلاف ها و درگیری ها بخاطر اختلاف بر سر مسایل بسیار بزرگتری از اختلاف زبان حسی است، مثلا اختلاف منافع، اختلاف اهداف، اختلاف آرمان ها، دیدگاه ها و …

در این صورت من می گویم باشد، بحثی نیست. اختلاف سر این چیزهاست اما تبدیل شدن اختلاف به جنگ و ویرانی بخاطر بدفهمی ها و یا نیش های زبان خصوصی است.

فقط کافی است از این به بعد مراقب دعوا ها و درگیری های خودت با دیگران باشی و به موضوع زبان حسی هم توجه داشته باشی. بگذار تجربه مستقیم تو از زندگی راستی آزمایی کند.